L-4
L4 to zwolnienie lekarskie wystawiane przez lekarza w przypadku zgłoszenia się do niego chorego, który nie może wykonywać swojej pracy z powodu choroby. Od 1 grudnia 2018 roku w obrocie funkcjonują wyłącznie zwolnienia L4 w postaci elektronicznej (e-ZLA), których pracownik nie musi już dostarczać pracodawcy. Wszystkie informacje pojawiają się w systemie teleinformatycznym. Zaświadczenie L4 jest dokumentem ścisłego zarachowania, który usprawiedliwia nieobecność pracownika i gwarantuje mu wynagrodzenie za czas choroby.
Zwolnienie L4 może wypisać każdy lekarz, bez względu na formę zatrudnienia, specjalizację i placówkę, z usług której korzysta pacjent. Dokument może być wystawiony z datą wsteczną, najwcześniej na 3 dni przed wizytą u lekarza oraz przyszłą, na nie więcej niż 1 dzień do przodu. Aby wystawić zwolnienie lekarz potrzebuje określonych danych – numer PESEL pracownika (lub paszportu w przypadku braku PESEL) oraz NIP pracodawcy. W przypadku zatrudnienia w kilku firmach, pracownik powinien podać numery NIP wszystkich pracodawców.
Pracownik powinien także poinformować pracodawcę o przyczynie niezdolności do pracy w terminie 2 dni od jej wystąpienia, ale nie musi robić tego osobiście. L4 może dostarczyć za niego również inna osoba, np. członek rodziny. Przekroczenie 2-dniowego terminu jest dopuszczalne jedynie w przypadku kiedy pracownik był obłożnie chory i nie mógł skorzystać z pomocy innych osób. Zwolnienie lekarskie powinno być przekazane do zakładu pracy w terminie 7 dni od dnia jego wystawienia.
W okresie przebywania na L4 osoba zatrudniona ma przypisany kod na zwolnieniu, który określa, czy musi on leżeć (kod 1) czy może chodzić (kod 2). W tym drugim przypadku dopuszczalne jest opuszczanie miejsca zamieszkania (np. w celu wizyty u lekarza, wykonania zabiegu), a pracodawca nie może z tego tytułu wyciągać negatywnych konsekwencji. Bez względu na wpisany kod pracownik nie może wykonywać pracy, także w formie zdalnej. Kontrolę wykorzystania zwolnienia może przeprowadzić zarówno ZUS, jak i pracodawca.