Co zrobić, gdy lekarz nie chce wypisać zwolnienia w ciąży przy pracy fizycznej? [Porada eksperta]

2015-01-17 13:06

Mam 22 lata i jestem w 18 tygodniu ciąży. Aktualnie jestem na zwolnieniu, z którym mam problem. Mój ginekolog u którego prowadzę ciążę nie chce mi wystawiać zwolnienia twierdząc że: "Ciąża to nie choroba" a z drugiej strony moja praca nie nadaje się dla kobiet w ciąży, co oznajmił mi mój przełożony. Większości obowiązków nie mogę wykonywać, ponieważ zagrażają one mi i mojemu dziecku, ponieważ jest to praca w supermarkecie. Jazda wózkiem widłowym ręcznym i elektrycznym, wypiek pieczywa, belownica (maszyna do zgniatania kartonów), dźwiganie, siedzenie na kasie, ogromny stres itp. Cały czas muszę kombinować, albo prywatnie, gdzie kosztuje to drogo, a wiadomo, że teraz mam ważniejsze wydatki, albo u mojego ginekologa, gdzie muszę oszukiwać, że coś mi dolega. Co mam robić? Na jakie argumenty się powołać, aby dostać zwolnienie NFZ?

Porada prawnika
Autor: Getty Images

Być może warto zmienić lekarza prowadzącego? W takiej sytuacji, jeżeli praca w markecie naraża panią na stres i wysiłek fizyczny, należy niezwłocznie skorzystać ze zwolnienia lekarskiego i kontynuować go do końca ciąży. Istotnym czynnikiem również jest fakt, że przełożeni doradzają to samo. Zgodnie z art. 176 kodeksu pracy nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia. Zakaz ten dotyczy wszystkich kobiet, bez względu na wiek czy rodzicielstwo. Wykaz takich prac sporządza, na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz. U. 1996 r. Nr 114 poz. 545) pracodawca, uwzględniając przy tym specyfikę zakładu pracy. Obowiązujący w zakładzie wykaz prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia powinien być zawarty w regulaminie pracy, który podaje się do wiadomości pracowników w sposób przyjęty w zakładzie.

Wykaz takich prac powinien uwzględniać normy zawarte w załączniku do rozporządzenia i obejmować: prace związane z wysiłkiem fizycznym i transportem ciężarów oraz wymuszoną pozycją ciała, prace w mikroklimacie zimnym, gorącym i zmiennym, prace w hałasie i drganiach, prace narażające na działanie pól elektromagnetycznych, promieniowania jonizującego i nadfioletowego oraz prace przy monitorach ekranowych, prace pod ziemią, poniżej poziomu gruntu i na wysokości, prace w podwyższonym lub obniżonym ciśnieniu,  prace w kontakcie ze szkodliwymi czynnikami biologicznymi, prace w narażeniu na działanie szkodliwych substancji chemicznych, prace grożące ciężkimi urazami fizycznymi i psychicznymi.

Prace związane z wysiłkiem fizycznym i transportem ciężarów oraz wymuszoną pozycją ciała czyli, podnoszenie i przenoszenie ciężarów o masie przekraczającej: 12 kg - przy pracy stałej, 20 kg - przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej). Ręczna obsługa elementów urządzeń (dźwigni, korb, kół sterowniczych itp.), przy której wymagane jest użycie siły przekraczającej: 50 N - przy pracy stałej, 100 N - przy pracy dorywczej. Nożna obsługa elementów urządzeń (pedałów, przycisków itp.), przy której wymagane jest użycie siły przekraczającej: 120 N - przy pracy stałej, 200 N - przy pracy dorywczej. Ręczne przenoszenie pod górę - po pochylniach, schodach itp., których maksymalny kąt nachylenia przekracza 30°, a wysokość 5 m - ciężarów o masie przekraczającej: 8 kg - przy pracy stałej, 15 kg - przy pracy dorywczej. Przewożenie ciężarów o masie przekraczającej: 50 kg - przy przewożeniu na taczkach jednokołowych, 80 kg - przy przewożeniu na wózkach 2, 3 i 4-kołowych, 300 kg - przy przewożeniu na wózkach po szynach - tego typu prace są niedozwolone dla kobiet, a w szczególności dla kobiet w ciąży. Podstawa prawna: Ustawa kodeks pracy ( Dz. U. z 2014 poz. 1504 )

Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza.

Inne porady tego eksperta