Osteopata – kim jest? Jak przygotować się do wizyty?

Osteopata to specjalista, który pomoże w ostrym bólu rwy kulszowej lub przewlekłych schorzeniach jelit, usuwa napięciowe bóle głowy i poprawia stan chorego na astmę. Zobacz, z jakimi dolegliwościami jeszcze możesz się udać do osteopaty i jak powinieneś przygotować się do pierwszej wizyty.

Spis treści

1. Kto może zostać osteopatą?
2. W jaki sposób pracuje osteopata?
3. Z jakimi dolegliwościami można zgłosić się do osteopaty?
4. Jak przygotować się do pierwszej wizyty?

Osteopata to specjalista, który pracuje w podobny sposób, co fizjoterapeuta – czyli za pomocą technik manualnych. Jednak zakres działań osteopaty jest o wiele szerszy. Przede wszystkim dlatego, że osteopatia uznaje człowieka jako całość. Jeśli coś dzieje się z odcinkiem lędźwiowym, to osteopata nie będzie zajmował się tylko obszarem kręgosłupa (a tak zrobi fizjoterapeuta).

Mając świadomość, że wszystko w organizmie wpływa na siebie, weźmie pod uwagę, że ból lędźwi może wynikać z ucisku wywołanego przez jelita, a z kolei dysfunkcja i rozpychanie się jelit mogą brać się z niewłaściwej diety. Osteopata w takim przypadku pracować będzie więc z trzewiami i np. klatką piersiową – skąd bierze się unerwienie wielu narządów trawienia. Specjalista dodatkowo zaleci wizytę u dietetyka i pracę nad emocjami (bo niekorzystne funkcjonowanie jelit może też wynikać z przeżywanego stresu).

Kto może zostać osteopatą?

Specjalistą w tej dziedzinie można zostać kończąc studia medyczne, położnictwo, fizjoterapię, a następnie ucząc się przez kolejnych 5 lat w Akademii Osteopatii.

Znajomość anatomii i fizjologii ludzkiego ciała jest niezbędna do tego, by pracować na wielu warstwach: od powięzi, po mięśnie głębokie.

Gruntowna wiedza na temat funkcjonowania człowieka, sposobu jego odżywiania i wpływu emocji na ciało, pozwala osteopatom w bezpieczny sposób zająć się pacjentem. Ponadto osteopata powinien wiedzieć, gdzie kończą się granice jego pomocy i w jakich przypadkach powinna wkroczyć interwencja innego specjalisty np. ortopedy.

Czytaj też: Metoda McKenziego na ból kręgosłupa. Na czym polega ta metoda? 

W jaki sposób pracuje osteopata?

Osteopata pomaga regulować ciało człowieka jedynie przy pomocy własnych dłoni. Wyposażony jest w bogatą wiedzę na temat różnych technik pracy manualnej, m.in. wie:

• jak powinny wyglądać swobodne przepływy krwi i limfy w ciele człowieka,
• w jaki sposób znaleźć dysfunkcje,
• jak pracować z tkankami i stawami lub układem krwionośnym czy układem limfatycznym.

Czasem można mieć wrażenie, że osteopata nie robi nic, kiedy delikatnie przesuwa coś na naszej czaszce. Jednak to tylko złudzenie. Terapia czaszkowo-krzyżowa należy do jednych z najgłębszych technik, bo działa na cały organizm. Pracując z czaszką, można np. działać na opuchnięte kolano i nie jest to żadna magia, tylko mająca naukowe potwierdzenie umiejętność.

Do najbardziej popularnych technik pracy osteopatycznej należą:

• Techniki bezpośrednie – techniki stawowe, których podstawą jest prędkość ich wykonania i natychmiastowa pomoc przy ucisku.
• Techniki pośrednie, w których osteopata przemieszcza strukturę w kierunku większej ruchomości.
• Techniki łączone, czyli np. terapia czaszkowo-krzyżowa, techniki trzewne, uwalnianie mięśniowo-powięziowe.
• Techniki odruchowe – odruchy Chapmana, punkty spustowe. Tu osteopata odnajduje poszczególne zgrubienia, „guzki”, nad którymi pracuje. Do technik odruchowych należą też techniki nerwowo-mięśniowe, które stosowane są przy zaburzeniach czucia, neuralgiach lub porażeniach.
• Techniki oparte na płynach – są to techniki pompy limfatycznej, które ułatwiają przepływ limfy, likwidują zastoje, ułatwiają odprowadzenie toksyn.

Czytaj też: Kręgarstwo (chiropraktyka) - pomoc dla kręgosłupa

Z jakimi dolegliwościami można zgłosić się do osteopaty?

Obszar działania osteopaty jest tak szeroki, że trudno mówić o konkretnych dolegliwościach, w których pomaga tego typu specjalista.

Regulacja ciała może dotyczyć:

• szumów usznych,
• osłabienia słuchu,
• przewlekłego zapalenia zatok,
• chronicznego zapalenia ucha środkowego,
• ostrych infekcji, którym towarzyszy gorączka,
• astmy oraz innego rodzaju chorób dróg oddechowych,
• zaburzeń widzenia,
• jaskry,
• zaćmy,
• dolegliwości związanych ze stawami np. choroby zwyrodnieniowej stawów,
• skoliozy,
• kręczu szyi,
• zaburzeń w stawie skroniowo-żuchwowym np. wywołanych przez noszenie aparatu ortodontycznego,
• bólu głowy,
• migren,
• zawrotów głowy,
• zaburzeń snu,
• zaburzeń miesiączkowania,
• bolesnego miesiączkowania,
• zaburzeń hormonalnych, np. nadczynności tarczycy,
• zaburzeń trawienia,
• chorób psychosomatycznych,
• różnego rodzaju urazów.

Jak przygotować się do pierwszej wizyty?

Przed pierwszą wizytą warto przypomnieć sobie o wszystkich wypadkach, czy operacjach, które miały miejsce w naszym życiu, gdyż doznane kiedyś, nawet w dzieciństwie, większe urazy mogą rzutować na napięcia i dysfunkcje w ciele.

Poza tym warto przygotować sobie aktualną dokumentację medyczną, jeśli taką posiadamy, np.:

• zdjęcie USG,
• zdjęcie RTG,
• wyniki badań krwi,
• czy diagnostykę pod kątem konkretnego schorzenia – jeśli mamy chorobę przewlekłą.

Te wszystkie informacje pomogą specjaliście lepiej zrozumieć funkcjonowanie naszego ciała i łatwiej odnaleźć przyczynę naszych dolegliwości.

Przygotowując się do pierwszej wizyty, warto też przez kilka dni obserwować nasze ciało (zwłaszcza jeśli są to dolegliwości bólowe, które pojawiły się niedawno) i odpowiedzieć sobie, a potem terapeucie, na pytania:

• jak bardzo nasilony jest ból,
• czy zwiększa się on w godzinach porannych, czy też w porze nocnej,
• czy powiązany jest z jakimiś innymi czynnikami, np. czy ból w lewym boku pojawia się po zjedzeniu czegoś tłustego i słodkiego.

Oprócz tego, na pierwsze spotkanie warto naszykować sobie wygodny strój.

Czasem specjalista każe rozebrać się do samej bielizny i to my musimy zdecydować, czy czujemy się z tym komfortowo, czy jednak wolimy przebrać się w spodenki gimnastyczne i przylegającą koszulkę na ramiączkach.

Jaka to choroba?

Pytanie 1 z 12

Co dolega temu dziecku?

Atypowe zapalenie skóry

Atopowe zapalenie skóry

Atypiczne zapalenie skóry

Dalej

Dominika Wilk