Skutki leczenia ortodontycznego a odszkodowanie [Porada eksperta]

Rok temu zdecydowałam się na założenie aparatu ortodontycznego (cofnięta dolna dwójka i lekki tyłozgryz). Doktor wyrwała cofniętą dolną dwójkę i założyła aparat, jakieś 3 tygodnie temu powiedziała, że ściągamy dolny aparat, przy czym napomknęła coś o rozszerzeniu żuchwy i wstawieniu implantu, dodała jednak, że nie polecałaby tego. Kilka dni po tym asystentka pani doktor ściągnęła mi aparat i zauważyłam dziwny wygląd zębów. Pomijając brak dwójki, w tym miejscu była trójka, co już dziwnie wyglądało. W domu doszłam do wniosku, że zęby w żuchwie są bardzo cofnięte. Wada jest tak duża, że pomiędzy żuchwę a szczękę przy zamkniętej buzi mogę wsadzić palec wskazujący, czego nie było przed leczeniem. Poszłam, więc do doktor, pokazując wadę. Chyba się przestraszyła i zaproponowała mi guzki na podwójnej retencji i wyciągi, bo aparat górny jeszcze mam. Skonsultowałam się z innym ortodontą, który stwierdził, że w żadnym wypadku nie pomoże to przy mojej wadzie, a wyrwania dwójki nie skomentuje, bo to nie powinno być robione. Co mam robić? Czy mogę żądać zwrotu pieniędzy za całe leczenie i dalsze leczenie na koszt lekarza? Czy mogę ubiegać się o odszkodowanie lub zadośćuczynienie?

W tej sprawie należałoby zgromadzić dokumentację medyczną i udać się do prawnika w celu jej analizy i podjęcia właściwej decyzji w sprawie. Warto jeszcze skonsultować przeprowadzone leczenie ortodontyczne z innym specjalistą.

Błędy w sposobie leczenia zdarzają się coraz częściej, a brak właściwej wiedzy ortodontycznej, medycznej jest przyczyną wielu powikłań i dodatkowych schorzeń u pacjentów. Schematyzacja procesów leczenia również bywa przesłanką, która sprawia, że coraz częściej pojawią się błędy w leczeniu. To wszystko należy dogłębnie przeanalizować przy pomocy prawnika specjalizującego się w prawie medycznym i podjąć decyzję co do postępowania w sprawie odszkodowania czy zadośćuczynienia. Szczególnie dotkliwy dla pacjenta jest błąd diagnostyczny (błąd rozpoznania), gdyż skutkiem jego jest wadliwe leczenie lub zaniechanie leczenia.

Uważa się, że diagnoza powinna składać się z dwóch procedur: 1) zebranie faktów, 2) analiza tych faktów (ocena, określenie choroby, ewentualne konsultacje ze specjalistami, konieczność dodatkowych badań, jeśli początkowa diagnoza musi być potwierdzona lub zmieniona). Pierwsza procedura wymaga staranności ze strony ortodonty, druga - wiedzy i doświadczenia. Uchybienia na każdym etapie tych procedur mogą prowadzić do błędów diagnostycznych. Błąd terapeutyczny zachodzi w razie wyboru niewłaściwej metody lub sposobu leczenia, nienależycie wykonanej operacji, przeprowadzenia operacji mimo przeciwwskazań medycznych, zaniechania lub zbyt późnego podjęcia leczenia, zastosowania nieodpowiednich leków itp.