Test stabilności łez - badanie pomocne w diagnostyce zespołu suchego oka
Test stabilności łez jest drugim, obok testu Schirmera, badaniem, pozwalającym sprawdzić, czy łzy nie pozostają w oczach zbyt krótko. Test stabilności łez jest wykorzystywany w diagnostyce zespołu suchego oka. Na czym polega test stabilności łez? Jak interpretować jego wyniki?
Spis treści
Test stabilności łez, inaczej test przerwania ciągłości filmu łzowego (BUT), pozwala określić, jak długo łza pozostaje na powierzchni oka. Jest drugim - obok testu Schirmera, podstawowym badaniem, które ocenia ilość wydzielanych łez. Film łzowy to cienka powłoka ochronna pokrywająca powierzchnię oka, która pełni wiele ważnych funkcji, m.in. nawilża i odżywia spojówkę i rogówkę, umożliwia swobodne ruchy powiek, chroni oko przed infekcjami (film łzowy zawiera substancje, które wykazują działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne), a także reguluje ostrość widzenia.
Test stabilności łez - wskazania
Test stabilności łez jest wykonywany przede wszystkim w przypadku podejrzenia zespołu suchego oka, którego istotą jest niedostateczne wydzielanie łez. Na zaburzenie wskazują objawy, takie jak, m.in. uczucie piasku pod powiekami, bolesne mruganie, światłowstręt.
O czym świadczy BÓL OCZU? Przyczyny bólu oczu
Polecany artykuł:
Test stabilności łez - na czym polega?
Pacjent jest sadzany przed biomikroskopem (urządzenia służącego do badania oka w lampie szczelinowej). Okulista wkrapla kroplę barwnika (fluoresceina) do worka spojówkowego. Następnie prosi pacjenta o mrugnięcie, by rozprowadzić barwnik, i oświetla oko wiązką światła niebieskiego. Od tego momentu pacjent nie może mrugać, ponieważ lekarz musi zmierzyć czas między mrugnięciem a pojawieniem się na powierzchni oka miejsc pozbawionych barwnika.
Test stabilności łez - wynik
Prawidłowo łzy powinny pozostawać na gałce ocznej dłużej niż 10 sekund. Jeżeli barwnik spływa z oka krócej niż 10 sekund, wynik badania jest negatywny i wskazuje na zaburzenie filmu łzowego.
Porady eksperta
