Dotyczy nie tylko kobiet po menopauzie. Przerost endometrium: przyczyny, objawy, leczenie

2022-03-17 14:18

Przerost endometrium to jeden z częściej występujących problemów ginekologicznych u kobiet. Może dotyczyć pań w każdym wielu, ale najczęściej dotyka kobiet po menopauzie. Zaniedbanie przerostu endometrium, czyli zaniechanie leczenia, może być przyczyną wielu kłopotów zdrowotnych w tym także chorób nowotworowych narządów rodnych.

kobieta cierpiąca na przerost endometrium
Autor: Getty Images

Spis treści

  1. Przerost endometrium - hormony
  2. Przerost endometrium - diagnostyka
  3. Przerost endometrium - leczenie

Przerost endometrium jest dość częstym problemem u kobiet w różnym wieku. Endometrium jest błoną śluzową, która wyściela wnętrze macicy. Jej grubość zależy od wieku kobiety i fazy cyklu miesiączkowego.

Grubość endometrium ocenia się podczas badania USG. U młodych dziewcząt, które jeszcze nie miesiączkują, endometrium powinno mierzyć od 0,3 do 0,5 mm. U kobiet dojrzałych grubość błony śluzowej w pierwszej fazie cyklu wynosi 7-9 mm, a w drugiej maksymalnie 15 mm.

Natomiast u pań w trakcie menopauzy, które stosują hormonalną terapię zastępczą endometrium może mieć do 8 mm, u pozostałych do 5 mm. Jeżeli w okresie menopauzy grubość endometrium przekracza 12 mm, należy poszerzyć diagnostykę w celu wykluczenia raka endometrium (raka macicy).

Przerost endometrium - hormony

Grubość endometrium zmienia się także w trakcie cyklu miesiączkowego i zależy od stężenia żeńskich hormonów płciowych, czyli estrogenów i gestagenów. Endometrium składa się z dwóch warstw - podstawnej i czynnościowej.

Dokładnie widoczne są w fazie lutealnej (jest to okres od owulacji do menstruacji). Wtedy warstwa czynnościowa złuszcza się i występuje krwawienie miesiączkowe.

W fazie folikularnej, która trwa po menstruacji do owulacji, warstwa czynnościowa jest odbudowywana z części podstawnej. W tym czasie grubość endometrium zwiększa się kilkakrotnie, ponieważ błona śluzowa jamy macicy jest przygotowywana na ewentualne zagnieżdżenie się zarodka.

Jeżeli w danym cyklu nie dojdzie do zapłodnienia, warstwa czynnościowa złuszcza się i ponownie występuje u kobiety miesiączka.

W warunkach nieprawidłowych może dojść do przerostu endometrium. Najczęściej przerost błony śluzowej macicy jest spowodowany zaburzeniami gospodarki hormonalnej. Ta dolegliwość występuje przede wszystkim u kobiet po 55. roku życia.

Przerost endometrium - diagnostyka

Endometrium bada się wykonując USG przezpochwowe. Badanie jest bezpieczne i niebolesne. Lekarz wprowadza cienka głowicę aparatu USG do macicy i obserwując obraz na monitorze może dokonać pomiaru grubości błony śluzowej macicy.

Jeżeli uzna, że endometrium rozrasta się może zlecić wykonanie biopsji oraz badanie histopatologiczne pobranego wycinka. Ocena histopatologiczna jest niezwykle ważna, ponieważ pozwala odpowiedzieć czy w tkankach endometrium toczy się proces nowotworowy, czy nie. Badanie pozwala także opracować strategię dalszego postępowania.

Przerost endometrium - leczenie

Leczenie przerostu błony śluzowej macicy jest uzależnione od zaawansowania schorzenia. Jeśli przerost jest niewielki, lekarz proponuje terapię hormonalną i systematyczną obserwację endometrium.

Gdy zmiany są większe, konieczne jest wyłyżeczkowanie jamy macicy. To zabieg, który wykonuje się w znieczuleniu. Łyżeczkowanie macicy polega na usunięciu nadmiaru tkanki. Przez 3-4 dni po przeprowadzeniu zabiegu mogą wystąpić krwawienia.

Jeżeli krwawienie przedłuża się kobieta powinna, jak najszybciej zgłosić się do lekarza, aby ten sprawdził, dlaczego tak się dzieje.

Tkanka, która została usunięta podczas zabiegu łyżeczkowania przekazywana jest do badania histopatologicznego. Celem badania jest ewentualne wykrycie stanu przednowotworowego lub nowotworu.

Jeżeli badanie potwierdzi obecność komórek nowotworowych przeprowadza się histerektomię, czyli całkowite usunięcie macicy oraz jajników, aby nie dopuścić do rozwoju nowotworów.

Badaniu endometrium powinny się poddawać regularnie wszystkie kobiety po 55. roku życia, które są szczególnie narażone na rozwój nowotworów narządu rodnego.