Jasne lub ciemnopomarańczowe blaszki rydza są gęste i wychodzą nieco na trzon, który jest jaśniejszy od kapelusza, z charakterystycznymi płytkimi pomarańczowymi jamkami. Poza tym trzon rydza po przełamaniu okazuje się być pusty w środku. Fot. L.Payakoff/Wikimedia Commons, lic. CC BY-SA 3.0

Rydz wydziela pomarańczowe mleczko, które zielenieje po uszkodzeniu grzyba. Fot. Ian Sutton/Wikimedia Commons. lic. CC BY 2.0

Mleczaja rydza można pomylić z trującym mleczajem wełnianką. Jednak kapelusz tego ostatniego jest pokryty zwisającymi z niego wełnistymi kosmkami. Poza tym miąższ wełnianki jest biały, a mleczko białe i piekące. Fot. Jerzy Opioła/Wikimedia Commons, lic.CC BY-SA 3.0

Rydz rośnie w Polsce od sierpnia do listopada w lasach i młodnikach iglastych (zwłaszcza świerkowych), na piaszczystych glebach. Jego kapelusz ma średnicę 4-10 cm, początkowo jest płaski, wypukły, z czasem staje się wklęśnięty, lejkowaty. Zwykle przybiera kolor pomarańczowy, łososiowy lub czerwonawy. Jego cechą charakterystyczną są koncentryczne ciemniejsze pręgi. Brzeg kapelusza jest podwinięty, a u starszych egzemplarzy dodatkowo falisty. Rydz jadalny może być mylony z innym trującym grzybem - olszówką (krowiakiem podwiniętym). Jednak ten ostatni grzyb nie wydziela pomarańczowego mleczka, które zielenieje po uszkodzeniu