Objawy niedoboru potasu

Objaw ten jest związany z porażeniem mięśni gładkich na skutek mniejszej pobudliwości mięśniowo-nerwowej. Może manifestować się na różne sposoby - zarówno zmęczeniem, jak i skłonnością do zaparć (w efekcie osłabionej mięśniówki jelita), co wtórnie może doprowadzić do wystąpienia nudności i wymiotów.

Niedobór potasu ma również niekorzystny wpływ na układ nerwowy, co objawia się nadmiernym pobudzeniem, ciągłym zdenerwowaniem, a także obniżonym nastrojem.

Objawem niedoboru potasu mogą być także obrzęki - pierwiastek ten uczestniczy bowiem w procesach, których celem jest usunięcie z organizmu nadmiaru sodu i wody.

Czyli poliuria. To zaburzenie, które polega na zwiększonym wydalaniu moczu - w ciągu doby oddaje się go więcej, niż 3 litry (prawidłowa ilość wynosi 2-2,5 l).

Niedobory tego pierwiastka zaburzają pracę mięśni na poziomie komórkowym, gdzie dochodzi do zakłóceń w równowadze jonowej. A to z kolei może doprowadzać do ich bolesnych skurczy, odczuwanych szczególnie w nocy - niekiedy tak silnych, że wybudzają ze snu i nie pozwalają ponownie zasnąć.

Czyli tzw. parestezje. To jeden z najbardziej dokuczliwych objawów niedoboru potasu - odczuwany często jako drętwienie kończyn lub ich mrowienie (niezależnie od pozycji). Niekiedy odczucia te potęguje obserwowane dodatkowo uczucie "prądu", który przebiega przez kończynę.

Na skutek niedoboru potasu może dojść również do zaburzeń w pracy serca - tzw. pobudzeń dodatkowych lub częstoskurczu nadkomorowego, który odczuwany jest jako "kołatanie serca". W przypadku bardzo dużego niedoboru może dojść do tzw. bloku serca - stanu, w którym czas między kolejnymi skurczami mocno się wydłuża. Najbardziej niebezpiecznym objawem niedoboru potasu, który zagraża życiu, jest migotanie komór, w trakcie którego mocno zaburzony jest wyrzut krwi z serca do aorty - w takim przypadku konieczna jest defibrylacja i resuscytacja krążeniowo-oddechowa.