Nasze serce pracuje w cyklu dwufazowym. Pierwsza faza tłoczenia krwi nazywana jest rozkurczową. Najpierw krew wpływa do przedsionków: do prawego „brudna” z organizmu, a do lewego - „czysta” z płuc. Gdy krew zgromadzi się w obu, bodziec elektryczny (wytwarzany przez wyspecjalizowane komórki mięśniowe serca, czyli tzw. węzeł zatokowo-przedsionkowy) zmusza je do skurczu. Krew przepycha się przez otwarte zastawki: trójdzielną do prawej komory i dwudzielną do lewej.

Kiedy komory napełnią się krwią, zaczyna się druga faza cyklu zwana skurczową. Znowu daje o sobie znać bodziec elektryczny. Komory kurczą się, a zastawki trójdzielna i dwudzielna zamykają szczelnie, by krew nie mogła cofnąć się do przedsionków. W tym samym czasie otwierają się: zastawka płucna w komorze prawej i zastawka aorty w lewej. Z komory prawej krew płynie do płuc, by tam „się dotlenić”. Natomiast z komory lewej bogata w tlen krew płynie do tętnic unaczyniających serce i inne narządy. Skurcz i rozkurcz mięśnia sercowego trwa ok. sekundy.

Serce dorosłego mężczyzny waży ok. 320 g, a kobiety - ok. 270 g.

W układzie krwionośnym dorosłego człowieka bezustannie krąży ok. 5 litrów krwi. Serce nigdy nie odpoczywa, bezustannie zaopatrując każdą komórkę organizmu człowieka w świeżą (utlenowaną) krew bogatą m.in. w witaminy, mikroelementy, hormony i substancje energetyczne, które umożliwiają pracę wszystkich narządów. Jednocześnie praca serca umożliwia odbiór krwi już nieco zużytej, czyli takiej, która zawiera dwutlenek węgla oraz inne szkodliwe produkty przemiany materii.

Zawał serca (mięśnia sercowego), a właściwie ostry zespół wieńcowy, spowodowany jest nagłym ograniczeniem przepływu krwi przez tętnice wieńcowe. Tętnice wieńcowe, czyli naczynia doprowadzające krew do mięśnia sercowego, zwykle są dwie – większa lewa oraz mniejsza – prawa. Przyczyną dolegliwości w ostrym zespole wieńcowym jest zawsze niedokrwienie mięśnia sercowego.