Formy poczucia winy są różne i bywają destrukcyjne. Mogą być spowodowane na przykład przez: posiadanie bezpieczniejszego statusu materialnego, lepszych relacji lub wygodniejszego standardu życia niż twoi bliscy, niewystarczający udział w życiu bliskich osób, doświadczanie negatywnych uczuć, brak poczucia kontroli.

Jest jedna forma poczucia winy, która może być bardziej pomocna: poczucie winy z powodu popełnionych błędów. Ten rodzaj poczucia winy może pomóc zmotywować cię do naprawienia szkody. Jeśli jednak odpowiedzialność za błędy nie prowadzi do długoterminowego wzrostu lub poprawy, jest to szkodliwy nawyk.

Kiedy boisz się porażki, nigdy nie robisz postępów. Dzieje się tak, ponieważ: rezygnujesz z podejmowania ryzyka, nawet jeśli jest ono niewielkie, każdą porażkę postrzegasz jako symbol zmarnowanego wysiłku lub czasu, nie wyciągasz lekcji z przeszłych niepowodzeń, nie opuszczasz swojej strefy komfortu, co zamyka furtkę do wielu nowych możliwości, nie rozwijasz wiary w siebie, ponieważ nie wiesz ile możesz osiągnąć, nie dostrzegasz swoich mocnych stron, zbyt szybko się poddajesz, rezygnujesz przy pierwszych trudnościach. Im szybciej zaakceptujesz, że porażka jest częścią zdrowego, długoterminowego sukcesu, tym lepiej!

Chęć uszczęśliwiania innych jest szlachetną sprawą, ale dążenie do zadowolenia wszystkich wokół jest destrukcyjnym i jednym z najbardziej szkodliwych nawyków umysłowych. Ten rodzaj zachowania obejmuje: chęć zrobienia wszystkiego, co możliwe, aby wszyscy cię polubili, brak wyznaczania granic, rozwój wielu niezdrowych związków i więzi z osobami toksycznymi, przecenianie zewnętrznych opinii, poczucie odpowiedzialności za myśli i emocje innych, ciągła potrzeba wykorzystywania swojej energii i zasobów dla innych, nawet jeśli potrzebujesz trochę czasu dla siebie. Takie zachowania często zakorzenione są w traumie lub niezdrowym środowisku z dzieciństwa. Dlatego porzucenie ich może być trudne. Badania pokazują, że zachowania takie przejawiają dorośli, którzy jako dzieci przeżyli nadużycia lub musieli nauczyć się nadmiernej czujności, aby uniknąć złego traktowania.

Negatywne emocje są częścią życia, dlatego tak ważna jest nauka zdrowego radzenia sobie z nimi. Niestety, powszechnym nawykiem psychicznym jest tłumienie tych uczuć. Ponieważ są tak bolesne, nie chcesz ich doświadczać. Te emocje nie znikają po prostu – pozostają w umyśle, gdzie mogą narastać. Może to prowadzić do: ciągłego uczucia niepokoju, zmartwienia, depresji lub stresu, poczucia pustki, apatii i obojętności
uczucia dyskomfortu, gdy inni opowiadają o swoich emocjach, niewyrażania osobistych potrzeb lub opinii, irytacji lub złości, gdy inni pytają o twoje samopoczucie, pasywno-agresywnych zachowań wobec sytuacji, które wyzwalają emocje, które chcesz stłumić, rosnące poczucie urazy wobec tych, którzy mogli wywołać niektóre z negatywnych emocji, nadużywanie substancji "pomagających" w radzeniu sobie z niechcianymi emocjami. Brak umiejętności radzenia sobie z negatywnymi emocjami może w przyszłości manifestować się w postaci różnych objawów. Te z kolei mogą przekształcić się w choroby psychiczne, a nawet stać się przyczyną dolegliwości fizycznych. 

Katastrofizacja to akt wyobrażania sobie najgorszego scenariusza jako rezultatu każdego zdarzenia. Takie podejście często może tworzyć samospełniającą się przepowiednię. Im bardziej wierzysz, że wydarzy się najgorsze, tym większe prawdopodobieństwo, że tak się stanie. Negatywne nawyki umysłu mogą często mieć odzwierciedlenie w rzeczywistości, jeśli nad tym nie zapanujesz. Takie zachowanie może powodować, że stajesz się swoim najgorszym wrogiem, a tego rodzaju autosabotaż może zrujnować życie!