Odczucia po latach [Porada eksperta]

Dokuczano mi w gimnazjum. Czuje, że po tych trzech latach moja psychika bardzo ucierpiała. Żałuję, że przez cały ten czas nic z tym nie zrobiłem. Teraz natomiast chciałbym się zemścić. Czy to przejdzie z wiekiem?

Działać warto, gdy przewidujemy dobry skutek. Zemsta zazwyczaj ma na celu zastraszenie, ukazanie, że jest się silniejszym, dostarczenie odwetu, by pokazać, że zawsze nadchodzi moment, gdy można być jeszcze bardziej podłym. Czy o to Ci chodzi? Nie przypuszczam. Od Twojej zemsty nikt nie stanie się lepszy. Odwet może niektórym przynieść krótkotrwałą ulgę. Jeśli nawet się tak zdarzy, a wrogowi nie przyjdzie skuteczna refleksja - szkoda fatygi. Zwłaszcza, że działania zaczepne stwarzają zawsze ryzyko porażki i uszczerbku na zdrowiu (także psychicznym). Był czas, w którym powinna nastąpić reakcja przerywająca eskalację organizowania Ci upokorzeń. Nie było jej, bo nie umiałeś sobie wówczas tym poradzić. Sprawa Cię męczy, ale nie polecam „wtapiania się w nią” ponownie. Potrzebujesz szeregu przemyśleń na ten temat. Najlepiej jest spróbować takie sytuacje lepiej zrozumieć i sprawę zakończyć. Zwycięstwo nad swymi słabościami, czy błędami polega właśnie i na tym. Pogadaj o tamtych sprawach z przyjaciółmi. Pogadaj z psychologiem. Poczytaj. Każdy ma na ten temat jakieś zdanie, może doświadczenie. I po to żyjemy wśród ludzi, by pomagać sobie nawzajem zrozumieć świat, a więc także stawać się lepszym. Tamci, którzy bezmyślnie obrzydzili Ci kawał życia, nie są warci są Waszej inwestycji. Oni , co prawda też się zmienili (może na lepsze?) Jeśli tak jest i chcą rozmawiać, przyjdą sami. Kosztowna jest nauka na cudzych błędach. Jednak najważniejsze, że patrzysz, widzisz i nie tracisz okazji do rozrachunku moralnego. Pamiętaj - moralnego! Zemsta na ogół nie jest rodzajem takiego rozrachunku. To, że zrobisz komuś krzywdę, nie uleczy go z wad i nie przyda mu rozumu. Nie odda Ci także straconego czasu i nie zlikwiduje przeżytych. cierpień. Piotrze, śmiało dorastaj, ale nie chciej zemsty,