Maltretujacy sześciolatek? [Porada eksperta]

2013-03-24 22:05

Witam, jestem ojcem 6-letniego chłopca. Mój syn został posądzony przez jedną z matek o maltretowanie jej syna. Obaj chodzą do jednej grupy przedszkolnej. Wpływ na to osądzenie miał jeden incydent z nimi w roli głównej - mój syn popchnął kolegę na podwórku, ten się przewrócił. Według mamy stracił ząb, według pań wychowawczyń traci mleczaki i już mu się zaczął wyrzynać ząb stały. Ma też siniaki na plecach podobno po pobiciu przez mojego syna - mój syn ma całe nogi w siniakach i nie uważam, żeby był pokopany - wiem, że to po prostu takie jest życie dziecka biegającego po podwórku, tu się przewróci, tam się uderzy. Owa matka zaczęła straszyć dyrekcję, że sprawę skieruje na policję, czy też prokuraturę!!! Ani dyrekcja, ani też panie wychowawczynie nie zauważyły żadnych przesłanek, żadnych odznak maltretowania, a natomiast synek nie raz opowiadał o swoim koledze Mateuszu z zachwytem - " Mój kolega Mateusz to to, a mój kolega Mateusz tamto..." i nie było to nic złego, a wręcz z uśmiechem. Pani dyrektor, żeby załagodzić całą sytuację, zaproponowała przeniesienie do grupy starszych dzieci tzn. do "zerówki " na zasadzie awansu, za jego postępy w nauce. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie myśl jak on sobie tam poradzi, czy nie ucierpi ponieważ zostaje odsunięty od swoich kolegów i koleżanek, z którymi już zna się jakiś czas. Jeżeli starsze dzieci nie przyjmą go do swojego grona? Jak mamy wtedy postępować? Dziś jest piątek, od poniedziałku zaczyna naukę w "starszakach". Jak pomóc zaaklimatyzować się w nowych warunkach naszemu synkowi?? Pozdrawiam serdecznie i z niecierpliwością czekam na odpowiedź.

Porada pedagoga
Autor: Getty Images

Witam Szanownego Tatę!
Skoro zgodziliście się na takie rozwiązanie, w najbliższym czasie nie ma odwrotu i trzeba spróbować. Niestety nie znam Twego synka, a to jak zafunkcjonuje w nowej grupie, zależy głównie od jego cech osobowościowych i nastawienia do zmiany. Ogromny wpływ na sposób wejścia w nowy świat ma przedszkolanka. Od niej zależy, jak chłopiec zostanie przyjęty przez grupę i jak będzie się tam czuł. Porozmawiaj z nią chwilę w poniedziałek i poproś o pomoc. Być może Twoje dziecko samo znakomicie odnajdzie się w nowej rzeczywistości. Przecież to nie są kompletnie obce dzieciaki. Ważne jest, by nie tworzyć wokół osoby Twego synka atmosfery sensacji, nie przylepiać mu od początku żadnej „etykietki”. Jeśli wejdzie do grupy w glorii bohatera - rozrabiaki, ułatwi mu to początki, lecz perspektywicznie może zobligować do sztucznego podtrzymywania takiej roli, a to już nie jest dobre. Etykietka geniusza zraża rówieśników. Wówczas naturalna rywalizacja może „na wejściu” go pogrążyć. To tylko przykłady dla lepszej ilustracji problemu. Mądra przedszkolanka wie jak to rozegrać. W najbliższym czasie często kontaktuj się z wychowawczynią. Będziesz miał stały ogląd sytuacji. Nowa grupa, to przecież nie tylko kontakty z innymi dziećmi i przedszkolanką, ale także nowe wymagania. Być może przez jakiś czas będziesz musiał synkowi pomóc w nadrobieniu zaległości edukacyjnych. Czy dziecko jest na tyle dojrzałe, że sprosta np. wymaganiom organizacyjnym, okaże się wkrótce. Nie wiem, jaką ma zdolność koncentracji, podporządkowywania się zaleceniom itd. W starszej grupie wygląda to inaczej, niż u „średniaków”. I ostatnia, acz niezwykle ważna sprawa: obserwuj, jak całą sytuację postrzega Twój syn. Rozmawiaj z nim, słuchaj relacji i ocen. Jeśli chcesz go zachęcać do nowej grupy, szukajcie razem dobrych stron, mówcie o tym i cieszcie się wspólnie. Decyzja o przeniesieniu dziecka do starszej grupy zapadła z bardzo problematycznej przyczyny. Osobiście nie popieram takich rozwiązań, zwłaszcza, gdy dziecko zostało niesłusznie oskarżone. Uleganie terrorowi jednej zaślepionej, nadopiekuńczej mamusi przywraca spokój dyrekcji, lecz jest przyznaniem tejże mamusi racji. Niezależnie od powyższego zdarza się, że nagłe, niezaplanowane zmiany (nowa grupa, rozdzielenie czubiących się kolegów itd) okazują się dla wszystkich korzystne. Oby tak było i tym razem. I jeszcze jedno: koniecznie zwróć uwagę, na ile oskarżenie o przemoc poruszyło Twoje dziecko. Czy już o tym nie myśli, czy wciąż męczy je ta sprawa i czuje się skrzywdzone. Nikt nie lubi być niesłusznie oskarżany. Dla dziecka może to być ogromny wstrząs, więc musi poczuć, że jesteś po jego stronie i wiesz, że nie chciał nikomu zrobić krzywdy. Jest to zresztą znakomita okazja do rozmów o wyższości rycerskiej walki nad bezmyślnymi kuksańcami. Serdecznie pozdrawiam i życzę pomyślnego rozwoju sytuacji. B.

Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza.

NOWY NUMER

POBIERZ PORADNIK! Darmowy poradnik, z którego dowiesz się, jak zmienia się ciało kobiety w ciąży, jak rozwija się płód, kiedy wykonać ważne badania, jak przygotować się do porodu. Pobieram >

Pobieram
poradnik ciaza