Kardiowersja i defibrylacja - co to jest? Różnice między kardiowersją a defibrylacją

Kardiowersja i defibrylacja to zabiegi, których celem jest przywrócenie prawidłowej pracy serca. Zarówno defibrylacja, jak i kardiowersja polegają na krótkotrwałym działaniu na serce chorego prądem elektrycznym. Jednak oba zabiegi wykonuje się w innych rodzajach arytmii. Są jeszcze inne różnice między defibrylacją i kardiowersją.

Spis treści

1. Defibrylacja - wskazania
2. Na czym polega działanie defibrylatora?
3. Jak wykonać defibrylację?
4. Kardiowersja - wskazania do wykonania
5. Na czym polega zabieg kardiowersji?

Defibrylacja i kardiowersja to zabiegi, których celem jest przywrócenie prawidłowej pracy (rytmu) serca. Zarówno defibrylacja, jak i kardiowersja polegają na krótkotrwałym działaniu na serce chorego prądem elektrycznym. Jednak oba zabiegi wykonuje się w innych rodzajach arytmii serca.

Są jeszcze inne różnice między defibrylacją i kardiowersją?

Defibrylacja - wskazania

Defibrylacja to zabieg awaryjny, wykonywany w stanach bezpośredniego zagrożenia życia, wymagających natychmiastowego leczenia, tj. w przypadku:

• migotania komór,
• częstoskurczu komorowego bez tętna.

Defibrylacja to najskuteczniejsza metoda przywracania akcji serca w przypadku migotania komór.

Na czym polega działanie defibrylatora?

W przebiegu migotania komór poszczególne komórki mięśnia sercowego kurczą się niezależnie od siebie, w sposób nieskoordynowany. W konsekwencji całe serce (mimo że poszczególne jego komórki działają) nie kurczy się i nie jest w stanie pompować krwi. W wyniku działania defibrylatora wszystkie komórki mięśnia sercowego się jednocześnie zatrzymują, a następnie równocześnie rozpoczynają skurcze synchroniczne, powodując kurczenie się całego serca.

Jak wykonać defibrylację?

Należy położyć pacjenta na plecach, na twardym podłożu. Należy się upewnić, że żadna z części jego ciała nie dotyka wody (poszkodowany nie może leżeć w kałuży itp.) ani metalowych elementów (pacjent nie może dotykać ramy łóżka itp.). Następnie odsłania się klatkę piersiową pacjenta i przykłada lub przykleja (w zależności od rodzaju defibrylatora) do niej dwie elektrody.

WAŻNE! Elektrody powinny przylegać bezpośrednio do skóry - nie może być ona owłosiona. Następnie urządzenie wysyła do serca impulsy elektryczne.

Wyróżnia się kilka rodzajów defibrylatorów:

• stacjonarne - z metalowymi „łyżkami”, które przykłada się do klatki piersiowej pacjenta, i monitorem pokazującym rodzaj arytmii. Tego typu defibrylatory używane w szpitalach i karetkach pogotowia
• automatyczne zewnętrzne (AED) - z jednorazowymi elektrodami przyklejanymi do klatki piersiowej, i urządzeniem oceniającym rytm serca. Tego typu defibratory same analizują rytm serca pacjenta i decydują o tym, czy przeprowadzenie defibrylacji jest konieczne, czy należy rozpocząć lub kontynuować resuscytację krążeniowo-oddechową.Gdy urządzenie rozpozna stan wymagający wykonania defibrylacji, ostrzega otoczenie, a następnie wykonuje defibrylację. Defibrylacja jest wykonywana dopóki, dopóty prawidłowy rytm serca nie zostanie przywrócony. Sprzęt do automatycznej defibrylacji jest ogólnodostępny w miejscach użyteczności publicznej (lotniska, dworce, muzea, stacje paliwowe, centra handlowe itp.)

Zewnętrzne defibrylatory przejmują nadzór nad akcją ratunkową i wydają głosowe instrukcje postępowania (po polsku), dlatego być użyte przez każdą osobę, będącą świadkiem wypadku, w którym wymagane jest udzielenie natychmiastowej pomocy.

Ariel Szczotok, ratownik, pokazuje jak używać automatycznego defibrylatora

Kardiowersja - wskazania do wykonania

Kardiowersja może być wykonywana w stanach zagrożenia życia, a także jako zabieg planowy w następujących przypadkach:

• migotanie przedsionków
• częstoskurcz komorowy i nadkomorowy

Przed zabiegiem wykonuje się się EKG serca. Wyładowanie w czasie kardiowersji musi być bowiem zsynchronizowane z zapisem EKG. Dlaczego? Ponieważ podczas kardiowersji do wyładowania dochodzi na szczycie załamków R. Brak synchronizacji energii z czynnością elektryczną serca grozi migotaniem komór, zwłaszcza gdy do wyładowania dochodzi w okresie refrakcji względnej kardiomiocytów (załamek T w EKG).

Chorzy z migotaniem i trzepotaniem przedsionków muszą być przez 4 tygodnie przygotowywani lekami przeciwkrzepliwymi, aby uniknąć ewentualnego zatoru naczynia. Przed zabiegiem chory przez co najmniej 6 godzin nie może jeść.

Na czym polega zabieg kardiowersji?

Pacjent otrzymuje krótkotrwałe znieczulenie ogólne. Gdy zaśnie, lekarz przykłada do klatki piersiowej elektrody i wyzwala impuls elektryczny (czasami to kilka impulsów), który ma przywrócić prawidłowy rytm serca.

Czy wiesz, jakie to badanie?

Pytanie 1 z 10

densytometria

badanie USG jamy brzusznej

nieinwazyjny pomiar gęstości kości za pomocą promieni RTG

przegląd stomatologiczny jamy ustnej

Dalej

Monika Majewska