SOLANKA: kąpiel solankowa dla ciała i duszy

Lecznicza kąpiel solankowa to wyjątkowo przyjemna terapia. Woda wzbogacona minerałami ma dobroczynne właściwości dla skóry, kości i organów wewnętrznych. Polecana jest nawet dzieciom, zwłaszcza tym często łapiącym infekcje dróg oddechowych. Solanka uspokaja, poprawia nastrój, wycisza.

Spis treści

1. Kąpiele solankowe - jak działa solanka?
2. Kąpiele solankowe: wskazania
3. Kąpiele solankowe: przeciwwskazania

Kąpiele solankowe znajdują się w ofercie wielu uzdrowisk, korzystają z nich m.in. kuracjusze odwiedzający Iwonicz-Zdrój, Rabkę-Zdrój, Goczałkowice-Zdrój, Ciechocinek, Połczyn-Zdrój, Kołobrzeg. Solanka, w której odbywa się kąpiel, to dokładnie wody chlorkowo-sodowe. Zawierają one nie mniej niż 1 g składników stałych w 1 dm³. Wody chlorkowo-sodowe o stężeniu mniejszym niż 1,5 proc. nazywane są wodami słonymi, a o stężeniu większym niż 1,5 proc. – solankami i to właśnie one służą do leczniczych kąpieli solankowych. Wody chlorkowo-sodowe, jak wszystkie wody mineralne, zawierają zawsze poza zasadniczymi jonami pewną ilość jonów dodatkowych. Ich ilość zmienia działanie wody chlorkowo-sodowej i dlatego musi być uwzględniana w nazwie wody. Do najczęstszych należą jony jodu, potasu, bromu, magnezu, wapnia.

Kąpiele solankowe - jak działa solanka?

Przez receptory skóry i autonomiczny układ nerwowy oraz hormony tkankowe wywołuje wiele miejscowych i ogólnych reakcji, takich jak zmniejszenie pobudliwości nerwów czuciowych i ruchowych, zwiększone ukrwienie skóry, normalizację ciśnienia krwi, poprawę sprawności serca, polepszenie regulacji krążenia krwi, wzrost przewietrzenia płuc, pobudzenie przemiany materii, zwiększenie diurezy (wydalania moczu), poprawę odporności i zahartowanie organizmu.

W przypadku zmian na skórze (rany, skaleczenia) przed kąpielą należy je pokryć obojętną maścią.

W zależności od stanu autonomicznego układu nerwowego i układu krążenia, wieku, choroby oraz jej stadium (czy jest to okres ostry, czy remisji) stosuje się kąpiele całkowite, kąpiele 3/4, półkąpiele i kąpiele nasiadowe.

Temperatura pierwszych kąpieli całkowitych wynosi 35-36°C, potem rośnie do 38°C. Woda w półkąpieli jest cieplejsza – ma 39-40°C. Czas pierwszej kąpieli nie przekracza 10-12 minut, każda następna jest dłuższa o 2 minuty. Maksymalny czas kąpieli to 20-24 minuty. Wykonuje się je najczęściej 3 razy w tygodniu, w serii 8-10 zabiegów. U dzieci i młodzieży stosuje się zwykle 2 kąpiele tygodniowo w roztworze 2-procentowym solanki o temperaturze 37°C. Seria kąpieli trwających 10-15 minut obejmuje 12 zabiegów.

W przypadku dzieci otyłych wykonuje się takie kąpiele codziennie, pod stałą opieką lekarską i przy monitorowaniu m.in. wagi, temperatury, rytmu snu.

Po kąpieli nie należy spłukiwać ciała ani wycierać go ręcznikiem, skóra powinna sama wyschnąć. Po zabiegu dorośli odpoczywają w pozycji leżącej lub półleżącej 30 minut, a dzieci – 60 minut.

Kąpiele solankowe: wskazania

Kąpiele solankowe zalecane są osobom z

• przewlekłymi chorobami dróg oddechowych i zatok
• przewlekłymi i zwyrodnieniowymi chorobami reumatycznymi, RZS
• chorobą Bechterewa (ZZSK)
• stanami wymagającymi zwiększenia odporności

Kolejne wskazania to:

• rekonwalescencja po ciężkich chorobach
• otyłość
• niektóre choroby ginekologiczne (bezpłodność, nerwice wegetatywne, zespół klimakteryczny, starczy zanik narządów płciowych)
• niektóre choroby skóry (np. łuszczyca)

Wskazania u dzieci: w rekonwalescencji, przewlekłe nawracające choroby dróg oddechowych, alergia z astmą oskrzelową włącznie, zaburzenia neurowegetatywne, otyłość

Kąpiele solankowe: przeciwwskazania

Nie każdy może skorzystać z kąpieli solankowych. Najważniejsze przeciwwskazania to niewydolność krążenia, choroby naczyń wieńcowych z wysiłkową dusznicą bolesną, przebyty zawał serca, wady zastawek. Kąpieli solankowych nie wykonuje się w stanach ostrych chorób przewlekłych, a także w przewlekłych chorobach wyniszczających, ukrytych psychozach, ciężkiej psychopatii, nadczynności tarczycy, ciąży, czynnej gruźlicy i nowotworach, a ponadto przy niewydolności jajników oraz zaburzeniach rozwojowych narządów rozrodczych.