Choroby pasożytnicze

Choroby pasożytnicze zwane inaczej parazytozami, to schorzenia wywołane przez pasożyty wybranych gatunków. W zależności od rodzaju pasożyta, do rozwoju choroby pasożytniczej może dojść bezpośrednio po wniknięciu organizmu do ustroju lub po okresie wylęgania, czyli rozmnażania się pasożyta. Do chorób pasożytniczych można zaliczyć m.in. toksoplazmozę, świerzb, wszawicę i cestodozę, czyli dostanie się do układu pokarmowego tasiemca. Szacuje się, że ponad 2 miliardy ludzi na świecie ma w organizmie przynajmniej jeden gatunek …

Świerzb to choroba, którą wywołuje pasożyt - świerzbowiec ludzki. Objawy świerzbu to uporczywy świąd i charakterystyczna wysypka. Leczenie domowe tej choroby zwykle nie daje zadowalających rezultatów i konieczne jest leczenie farmakologiczne. Dowiedz się, jak wygląda świerzb i jakie są jego przyczyny.
Węgorek jelitowy jest nicieniem pasożytującym w jelicie cienkim człowieka. Wywołuje chorobę nazywaną węgorczycą lub strongyloidozą. Jak można się zarazić węgorkiem jelitowym? Jakie są objawy węgorczycy i jak przebiega jej leczenie?
Kot pozwala zmniejszyć stres i zwiększa poziom endorfin. Niestety, oprócz tych niewątpliwych zalet, posiadanie kota wiąże się z pewnymi zagrożeniami. Niebezpieczeństwo dla człowieka stanowią choroby, które kot może na niego przenieść. Jakimi chorobami można najczęściej zarazić się od kota?
Urojona borelioza (pseudoborelioza) to borelioza, na istnienie której nie ma dowodów. Ludzie obserwują objawy i wmawiają sobie, że cierpią na boreliozę. Są też "lekarze chorób odkleszczowych", którzy wykorzystując niewiedzę pacjentów, naciągają ich na nieskuteczne terapie. Sprawdź, czy naprawdę cierpisz na boreliozę.
Istnieje wiele osób, które nie wyobrażają sobie życia bez posiadania czworonożnego pupila. Pies nazywany jest najlepszym przyjacielem człowieka i rzeczywiście może dawać wiele radości i spełnienia. Konieczność wyjścia z nim na spacer stanowi nie raz jedyną motywację do codziennej dawki ruchu na świeżym powietrzu. Niestety, oprócz tych niewątpliwych zalet, posiadanie psa wiąże się z pewnymi zagrożeniami. Istnieją choroby, które, gdy dotkną czworonoga, mogą również przenosić się na człowieka i stanowić dla niego niebezpieczeństwo. Jakie są choroby, którymi można zarazić się od psa?
Odrobaczanie dzieci i dorosłych jest w Polsce modne. Na forach internetowych powtarza się informacja, że każdy z nas ma pasożyty i trzeba się regularnie odrobaczać. Przy okazji reklamowane są preparaty, które mają to ułatwić. Tymczasem to kolejny chwyt marketingowy. Prawda jest taka, że nie każdy z nas ma pasożyty, a profilaktyczne odrobaczanie może przynieść więcej szkody niż pożytku.
Zakażenie amebą (neglerioza) zwykle jest śmiertelne. Ameba atakuje bowiem mózg i żywi się jego tkanką. 99 proc. chorych umiera w ciągu kilku dni od dostania się pasożyta do organizmu. Do zakażenia dochodzi najczęściej latem, podczas kąpieli w ciepłych zbiornikach wodnych. Sprawdź, jak można się zarazić amebą, jak rozpoznać objawy zakażenia i jak przebiega leczenie.
Choroba Chagasa nazywana jest również trypanosomatozą, czyli zakażeniem wywoływanym przez pasożyta Trypanosoma cruzi, należącego do świdrowców. Choroba Chagasa występuje głównie w krajach Ameryki Południowej. Zdaniem Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) na całym świecie ponad 6 milionów ludzi zarażonych pasożytem przenoszonym przez tzw. całujące robaki (ang. kissing bug). Jakie są objawy choroby Chagasa? Na czym polega leczenie? Czy jest szczepionka na tę chorobę?
Nużeniec to pasożyt, który często atakuje psy lub koty. Żeruje m.in. na ich rzęsach oraz powiekach – dokładnie tak samo, jak u człowieka. Czy posiadacze zwierząt domowych mogą zarazić się nużycą od swoich czworonożnych podopiecznych?
Swędzenie brzegów powiek, uczucie suchości lub pieczenia oczu, nawracające gradówki, jęczmienie, a nawet wrażenie, że coś drąży skórę powiek – takie są efekty aktywności nużeńca. Wywoływaną przez niego chorobę – nużycę lub demodekozę – leczy się miesiącami. Czy poza zakażonym leczeniu poddaje się również bliskie mu osoby oraz współmieszkańców?
Swędzenie brzegów powiek, uczucie suchości, a czasem pieczenia oczu, nawracające gradówki, jęczmienie, a nawet wrażenie, że coś drąży skórę powiek – to wszystko efekty aktywności nużeńca. Wywoływana przez niego choroba – nużyca lub demodekoza – często jest mylona z innymi schorzeniami oczu lub skóry, a także z alergiami. Jak się z niej wyleczyć?
Nużeniec zasiedla okolice rzęs i powiek większości dorosłych ludzi, lecz tylko u pewnej części z nich wywołuje chorobę zwaną nużycą lub demodekozą. Dolegliwości wywołane przez nużeńca bywają mylone z symptomami innych chorób skóry oraz oczy, a także z reakcjami alergicznymi. W jaki sposób można sprawdzić, czy źródłem problemów nie jest właśnie nużeniec?

Choć nie każdy kontakt z pasożytem musi od razu objawiać się w postaci choroby, najczęściej ich rozwój w organizmie będzie powodował stany alergiczne i zapalne, stopniowe uszkadzanie narządów, a także postępujący rozwój zaburzeń funkcjonowania organizmu. Jako przykład można wskazać skazę krwotoczną wywoływaną przez pasożyty lamblii, która powoduje krwawienie z dziąseł, nosa, czy przewodu pokarmowego.

Diagnostyka zarażeń chorobami pasożytniczymi obejmuje szereg badań, wśród których szczególnie istotną rolę odgrywa badanie kału, moczu i krwi, a także diagnostyka obrazowa. Dobór właściwego badania zależy od tego, czy mamy do czynienia z pasożytem układu pokarmowego, czy tkankowym. Ważne jest regularne powtarzanie badań kontrolnych przez kilka tygodni nawet po zakończeniu terapii.

Choroby pasożytnicze szczególnie często dotykają osoby podróżujące do egzotycznych krajów, gdzie wysoka temperatura i wilgotność sprzyjają ich rozwojowi.

Do zarażenia chorobą pasożytniczą może dojść na wiele różnych sposobów, np. poprzez spożycie zakażonej żywności lub wypicie wody, wdychanie zanieczyszczonego powietrza, czy ukąszenie owadów.

Udowodniono, że na choroby pasożytnicze są narażone także dzieci znajdujące się w łonie matki. W ich przypadku zachodzi ryzyko inwazji toksoplazmozy.

Objawy zakażeń pasożytem są często mało specyficzne, dlatego wykrycie źródła problemu może być trudne i wymaga specjalistycznych badań. Do typowych symptomów zalicza się przewlekłe osłabienie, brak apetytu, problemy ze snem, biegunki, kaszel, czy utrzymujący się stan podgorączkowy.