Skanowanie serca. Najnowocześniejsze badanie diagnostyczne serca
Skanowanie serca to nieinwazyjne badanie, które pomaga ocenić kondycję serca. Dzięki specjalnemu skanerowi wysokiej rozdzielczości do izotopowego badania serca nie trzeba już otwierać klatki piersiowej, by zajrzeć do jej wnętrza. Na czym polega skanowanie serca? Jakie są wskazania do badania? Jak się do niego przygotować? Jak interpretować wyniki badań?
Skanowanie serca jest najnowocześniejszym badaniem serca. Umożliwia je specjalny skaner wysokiej rozdzielczości do izotopowego badania serca GE Discovery. Skanowanie serca jest nieinwazyjne. Trwa zaledwie 3 minuty, ale daje lekarzowi niezwykle precyzyjny obraz serca, dzięki któremu może on podjąć właściwą decyzję co do leczenia pacjenta. Dawka promieniowania użyta podczas skanowania serca jest blisko o 70 proc. mniejsza niż ta, którą pochłaniamy podczas dotychczas stosowanych badań serca. Poza tym skanowanie serca nie niesie ze sobą ryzyka powikłań, jakie zdarzają się np. po koronarografii.
Komu służy badanie? Wskazania do skanowania serca
Największe korzyści z wykonania badania mają osoby cierpiące na chorobę wieńcową. Przeprowadzenie badania pozwala ocenić zaawansowanie choroby i jej powikłania. Jest przydatne po zawale serca, kiedy trzeba zdecydować, czy chory potrzebuje balonikowania tętnic (udrożnienia ich specjalnymi balonikami wprowadzanymi do tętnicy) lub założenia stentów (rusztowań rozszerzających tętnice zatkane blaszką miażdżycową), czy też wykonania by-passów (utworzenia obocznego krążenia poprzez wszczepienie tętnic pobranych z organizmu). Skanowanie serca jest bardzo przydatne w diagnozowaniu kobiet po 45. roku życia, które skarżą się na bóle w klatce piersiowej.
SPRAWDŹ>>Bóle w klatce piersiowej mogą być objawem groźnych chorób. Zrób TEST
Poza tym dzięki skanowaniu można uniknąć koronarografii, która jest badaniem inwazyjnym i wymaga pobytu w szpitalu. Badania nie wykonuje się u kobiet w ciąży. Skierowanie na nie może wystawić kardiolog lub specjalista chorób wewnętrznych.
Jak należy się przygotować do skanowania serca?
Na badanie trzeba się zgłosić na czczo, ale po zażyciu leków, które stale się przyjmuje. Dobrze jest mieć na sobie wygodne ubranie, ponieważ badanie rozpoczyna się od krótkiego treningu - biegu po ruchomej bieżni lub jazdy na rowerze stacjonarnym. Jeżeli pacjent nie może ćwiczyć, otrzymuje leki, które "oszukują" serce, dając mu sygnały, że chory wykonał wysiłek fizyczny. Potem przychodzi czas na dożylne poda- nie izotopu (gdy z krwią dotrze on do serca, ułatwi robienie zdjęć). Trzeba odczekać ok. godziny, zanim rozpocznie się badanie. W tym czasie pacjent otrzymuje posiłek i picie.
Przebieg skanowania serca
Pacjent kładzie się na specjalnym stelażu, który wjeżdża w niewielki tunel. Do klatki piersiowej osoby badanej przybliża się specjalna kamera, która swym zasięgiem obejmuje całe serce. W ciągu zaledwie 3 minut wykonuje ona co najmniej 360 (ale może zrobić ich nawet tysiąc) zdjęć serca i jego przekrojów, które są obrazem narządu podzielonego na cienkie plasterki. Gdy kamera robi zdjęcia, nie można się poruszać - to jedyna niedogodność dla pacjenta. Obraz z kamery przekazywany jest do komputera.
Po zakończeniu badania pacjent może wrócić do domu. Musi jednak na wszelki wypadek w dniu badania unikać kontaktów z małymi dziećmi i kobietami w ciąży, ponieważ jego organizm wydala izotop. Wydalenie izotopu można przyśpieszyć, pijąc jak najwięcej płynów. Wynik badania otrzymuje się w formie wydruku zdjęć i opisu lub nagrany na płytę. Ponieważ badanie jest bezpieczne, można je powtarzać wielokrotnie.
Ocena wyników skanowania serca
Tę pozostawiamy lekarzowi, który skierował chorego na badanie. To on zdecyduje o dalszym leczeniu pacjenta. Mając do dyspozycji zdjęcia wszystkich fragmentów narządu (w wysokiej rozdzielczości i pod dowolnym kątem), łatwiej postawić diagnozę lub zmodyfikować dotychczasowe leczenie. Na zdjęciach widoczne jest serce i jego bezpośrednia okolica, czyli ściany serca, komory, przedsionki oraz naczynia. W czasie badania ocenia się również czynność serca - frakcję wyrzutową lewej komory, czyli to, z jaką siłą i ile krwi trafia z serca do aorty (głównej tętnicy). Sprawdza się też, jak i z jaką siłą kurczy się mięsień sercowy.
miesięcznik "Zdrowie"Porady eksperta
