Niepokój i smutek w ciąży [Porada eksperta]

Jestem w 28 tygodniu ciąży. Od ponad tygodnia nie mogę przestać płakać. Mieszkam ponad 300 km od rodziny z mężem i 3-letnią córeczką. Mam dość tego miejsca, tego że nie mam się do kogo odezwać, tego że moje dziecko tęskni i chce wracać do dziadków. Wiecznej walki i myślenia, co zrobić z córką, żeby móc iść na kolejną wizytę do lekarza. Bywają często dni, że nie mogę się uspokoić, nawet przy córce. Ciągle zastanawiam się, czy się dobrze rozwija i chciałabym ją nauczyć tego wszystkiego, co umieją inne dzieci. Często starsze. Czuję się czasem jak mała dziewczynka, która tęskni za mamą i ten stan powoli zaczyna mnie przerastać. Gdyby nie dzieci, to zrobiłabym coś głupiego.

Bardzo mi przykro, opisana sytuacja jest rzeczywiście trudna. Niestety, odnoszę wrażenie, że małżeństwo nie daje Pani poczucia bezpieczeństwa... Nie obejdzie się zatem bez poważnej rozmowy z mężem o tym, jak funkcjonuje Wasz związek. Trzeba rozważyć różne zmiany, w tym także wariant przeprowadzki bliżej Pani rodziny, ale też znaleźć odpowiedź na pytanie, co Pani przeszkadza w nawiązaniu nowych relacji towarzyskich w miejscu, gdzie Pani mieszka. Cokolwiek Pani zadecyduje, niezbędna jest rozmowa z mężem, więc warto skorzystać z pomocy psychologicznej, czyli dać szansę Waszej rodzinie.